Sancties

De informatie op deze pagina behoort tot de bevoegdheden die door de zesde staatshervorming op 1 juli 2014 naar de gemeenschappen, gewesten of gemeenschapscommissies overgedragen worden. De bestaande regelgeving blijft van kracht tot een gemeenschap of een gewest over wijzigingen of nieuwe regels beslist.
Algemene informatie over de zesde staatshervorming.

De overheveling van bevoegdheden geldt enkel in het kader van de bijzondere regeling van outplacement voor de werknemers van minstens 45 jaar (afdeling 2 van hoofdstuk 5 van de wet) en niet in het kader van de algemene regeling outplacement (afdeling 1 van hoofdstuk 5 van de wet).

Werkgevers

De werkgever moet in bepaalde gevallen outplacementbegeleiding aanbieden wanneer hij een werknemer ontslaat. Komt de werkgever zijn verplichting niet na, dan kan hij op basis van de wet van 5 september 2001 tot verbetering van de werkgelegenheidsgraad van de werknemers een sanctie krijgen. De werkgever wordt dan verplicht om aan de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) een bijdrage te betalen die moet dienen voor de outplacementbegeleiding van werknemers.

Werknemers

De werknemer kan in het kader van de werkloosheidsreglementering gesanctioneerd worden als hij weigert mee te werken aan of in te gaan op een outplacementbegeleiding georganiseerd door zijn werkgever. Dit is onder meer het geval als hij niet de outplacementbegeleiding vraagt waarop hij recht heeft.

Wanneer de werkgever verzuimt outplacement aan te bieden, is de werknemer in principe verplicht om outplacementbegeleiding aan te vragen wanneer hij aan bepaalde voorwaarden voldoet. De ontslagen werknemer vraagt hiertoe een outplacementcheque aan bij de RVA. De RVA controleert of werkgever en werknemer het nodige gedaan hebben.

Vlaanderen heeft deze bevoegdheid nog niet opgenomen. De aanvraag tot outplacementbegeleiding, als de werkgever geen outplacement aanbiedt, moet nog steeds via de RVA gebeuren. De RVA staat ook in voor het sanctioneren van de werkgever.